رای روشن شدن پاسخ، ابتدا باید منظور از سؤال روشن شود؛ اگر منظور این است که به جای عربی زبان دیگری جایگزین شود، این سؤال برای افراد بیگانه ی از آن زبان نیز مطرح است و اگر منظور این است که چرا باید نماز را فقط به زبان عربی بخوانیم و هر کسی نمی تواند به زبان مادری و محلی خود نماز بخواند، باید به نکات زیر توجه داشت:
اگر انسان مرضى دارد که بول او قطره قطره مىریزد یا نمىتواند از بیرون آمدنِ غائط یا باد معده خوددارى کند؛ یا از اول وقت نماز تا آخر وقت به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا مىکند و یا نمی کند.
در صورت اول:
باید نماز را در وقتى که مهلت پیدا مىکند بخواند و اگر مهلت او به مقدار کارهاى واجب نماز است، باید در وقتى که مهلت دارد فقط کارهاى واجب نماز را به جا آورد و کارهاى مستحبّ آن مانند اذان و اقامه و قنوت را ترک نماید.
اما در صورت دوم:
اگر در بین نماز چند دفعه بول از او خارج مى‌شود، وضوى اوّل کافى است، ولى چنانچه در بین نماز چند مرتبه غائط یا باد معده از او خارج مى‌شود اگر نتواند هیچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، مىتواند چند نماز را با یک وضو بخواند، مگر اختیاراً بول یا غائط کند یا چیز دیگرى که وضو را باطل مىکند پیش آید
اما اگر بتواند مقدارى از نماز را با وضو بخواند، اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگیرد سخت نیست، باید ظرف آبى پهلوى خود بگذارد و هر وقت غائط از او خارج شد وضو بگیرد و بقیه نماز را بخواند اما اگر وضو گرفتن بعد از هر دفعه براى او سخت است، باید براى هر نماز یک وضو بگیرد
کسى که غائط پى در پى از او خارج مى‌شود، براى به جا آوردن سجده و تشهّد فراموش شده و نماز احتیاط که باید بعد از نماز انجام داد در صورتى که آنها را بعد از نماز فوراً به جا بیاورد، وضو گرفتن لازم نیست
تذکر:
این جواب بر اساس فتوای امام خمینی (ره) تنظیم شده است در صورتی که از مرجع دیگری تقلید می کنید، نام مرجع تقلید محترمتان را بفرمایید که بر اساس فتوای آن بزرگوار پاسخ داده شود.
توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص: 183، مسأله 309 و 310.
توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص 181، مسأله 306، مسأله 307 و مسأله 311.
توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص 182، مسأله 308 .
توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص: 184، مسأله 312.
پاسخ های زیر از دفاتر آیات عظام، دریافت شده است:
دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی):
اگر مانع رسیدن آب به محل وضو یا غسل باشد، باید آن را برطرف کرد مگر این که تاتو زیر پوست باشد که در این صورت اشکال ندارد.
دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی):
مانع وضو نیست.
دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مدظله العالی):
اگر عمل مذکور مانع از رسیدن آب وضو و غسل به بشره باشد، جایز نیست.
آب کُر، مقدار آبى است که اگر در ظرفى که درازا و پهنا و گودى آن هر یک سه وجب و نیم است بریزند، آن ظرف را پر کند. و وزن آن حدود سی‌صد و هفتاد و هفت و نیم کیلوگرم مى‌شود و آبی که از تصفیه‌ی خانه‌ها توسط لوله کشی به منازل و سایر مکان‌ها جاری می‌شود، در تطهیر، حکم آب کُر را دارد.
اما آب قلیل، آبى است که از زمین نجوشد و آب باران (در حال باریدن) هم نباشد و مقدار آن از کُر کمتر باشد.
هرکدام از آب کُر و آب قلیل از جهت نجاست و تطهیر، دارای احکام خاص خود هستند.
امام خمینى، توضیح المسائل (محشّى)، ج 1، ص 38، م 16، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
فتوای مراجع عظام تقلید در خصوص پرسش مزبور چنین است:
شخص جنب به بهانه‌ی این که از نزدیکان خود یا همسرش خجالت مى‌کشد، نمی‌تواند غسل را ترک کرده و به جای آن تیمّم بدل از غسل نماید، ولی اگر غسل را تا آخر وقت تأخیر انداخت و تیمّم کرد، اعمالش صحیح است و قضا ندارد هر چند معصیت کرده است.
بهجت، محمد تقى، استفتائات، ج 1، ص 315، دفتر حضرت آیة الله بهجت، قم، چاپ اول، 1428ق؛ فاضل لنکرانى، محمد، جامع المسائل، ج 2، ص 106، انتشارات امیر قلم، قم، چاپ یازدهم، بی تا.
