نماز یکی از فرائض دینی است که در تمامی شرایط انجام آن واجب است و نه تنها در شریعت اسلامی بلکه در شرایع دیگر نیز تکلیف شده است. تمام انبیاء الهی از نماز یاد کرده اند و مردم را بدان سفارش نموده اند. بهترین وسیله ارتباطی انسان با خدا، مجال گفت و گو ، عرصه را و نیاز و مشاهده تجلای او در مهبط دل است و در جوهره آن سازندگی اخلاقی موج می زند. در توصیف جمال نماز علاوه بر روشنایی بخشی بر جان پیامبر (ص) بعنوان مایه روسفیدی اهل ایمان، طهارت روح عموم مردمان نیز از آن یاد شده است بلکه نماز را بازدارنده گناه و عصیان و پوشاننده خطا و اشتباه دانسته اند.
به چنین دستگیره محکمی همیشه نیازمندیم ولی به گاه بروز خطر و یا در عرصه هایی که لغزشگاهها در آن زیاد است ، محتاج تریم. دوره جوانی و هنگامه دانش پژوهی ایام شور است و غرور.
شتاب سنی و گاه غرور علمی در هم می آمیزد و در خیال خود برای خود ما را قهرمانی بی شکست می سازد.
اما طوفان حادثه نه با تکانه های شدید بلکه با امواج کنار ساحل زورق خیال ما را در هم می ریزد و قایق غرور هم ترک بر می دارد از درون می لرزیم . چه باید کرد ؟ تا به وقت فراخ و استغنا طغیان نکنیم و به هنگام تنگنا و فشار زار و گریان نباشیم؟
قرآن نماز گزاران را در میدان رحمت و زحمت شایستگان متعادل می شناساند.
این وبلاگ توسط این فقیر خانه حضرت حق ساخته شده تا شاید فانوسی باشد برای کسانی که اهل دل هستند و سعی بر این است که تغییری در راستای تعالی فرهنگ نماز و نماز خوانی در رفتار و تفکر شما ایجادگردد ...
یا حق
سلام.متن پرمعنا و تامل برانگیزی رو نوشتید.از اینکه در این راه گام برداشتید و تلاش به به راه کشاندن دیگران دارید قابل تقدیره.
امیدوارم موفق باشید.