مصادیق بی اعتنائی به نماز
شکی نیست که بی اعتنائی به نماز گناهی است بس بزرگ بنابر این شناسایی مصادیق این تحقیر ناپسند مقدمه پرهیز از این عصیان نابخشودنی است .
الف – تاخیر نماز
امام صادق ( ع ) در تفسیر آیه شریفه قرآن که در ارتباط با مذّمت بی اعتنائی به نماز نازل گردیده است می فرماید : (( تاخیر الصلّاه عن اوّل وقتها لغیرها عذر ))یعنی : مراد از بی اعتنائی به نماز تاخیر بدون عذر نماز از اول وقت است البته روشن است که مراد از عذر ضرورتی است که به صورت اورژانسی پیش آید و قابل تاخیر نباشد و اّلا هم نوا با شهید رجایی باید گفت، به کار بگویید وقت نماز است و به نماز نگویید که کار دارم.
ب – عدم رعایت آداب آن در خلوت
امیرالمؤمنین ( ع ) در روایتی چنین می فرماید :
(( من احسن الصلواه حین یراه الناس و اساء ها حین یخلوا فتلک استهانه )) ((آن کس که در مقابل مردم با دقّت نماز بخواند و در خلوت بدون دقّت نماز گزارد به نماز بی اعتنائی کرده است ))
مروری بر نمازهای خلوت و جلوت ما روشن می نماید که آیا احترام و توجّه ما نسبت به نماز بیشتر بوده است یا به ناظران صحنه نماز .
ج – فراهم نکردن مقدّمات نماز قبل از اذان :
در روایت دیگری می فرماید : کسی که وضوی نماز را تا وقت اذان به تاخیر اندازد و در نتیجه به جای شتاب به سوی صفوف جماعت در دستشویی بماند او به نماز بی اعتنائی کرده است .آری کسی که به کاری اهمیّت می دهد قبل از رسیدن وقت آن مقدمات انجام ان را فراهم می کند . کدام ملاقات و مهمانی است که وقت آن فرا رسیده باشد و ما هنوز در فکر پوسیدن لباس و یا آماده کردن شرایط آن نباشیم ؟!
د – عدم یادگیری معانی :
آیا ندانستن معانی الفاظی که روزانه ده بار در نماز تکرار می شود به معنای بی اعتنائی به نماز است ؟!
