هفت حدیث 19

چهار نیاز شیعه

امام کاظم (ع ) :لاتستغنی شیعتتا عن اربع : خمرة یصلی علیها، و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحة من طین قبر ابی عبدالله -علیه السلامپیروان ما از چهار چیز بی نیاز نیستند:1- سجاده ای که بر روی آن نمازخوانده شود.2- انگشتری که در انگشت باشد.3- مسواکی که با آن دندانهارا مسواک کنند.4- و تسبیحی از خاک مرقد امام حسین (ع)

تهذیب الاحکام ، ج 6، ص 75

مشاهده ادامه احادیث موجب دلگرمی ماست

امتحان شیعه از طریق نماز

امام صادق (ع ) :امتحنوا شیعتنا عند ثلاث : عندمواقیت الصلاة کیف محافظتهم علیها، و عنداسرارهم کیف حفظهم لها عند عدونا والی اموالهم کیف مواساتهم لاخوانهم فیها

شیعیان ما و پیروان ما را به سه مساله امتحان کنید:1- اهمیت به اوقات نماز،که آیا اول وقت نماز را برپا می دارند یا خیر؟2 - حفظ اسرار، یعنی  درحفظ اسرار و مسائل محرمانه کوشا هستند یا خیر؟3 - و از حیث توانمندیهای  مالی ، یعنی آیا در مال خودبرای برادران دینی سهمی قائلند و دست آنها را می گیرند یا خیر؟

خصال صدوق ، ج 1، ص 103

جایگاه والای نماز

امام علی (ع ) :ما اهمنی ذب امهلت بعده حتی اصلی رکعتین ، و اسال الله العافیة

از آن گناه پروایی  ندارم که پس از آن فرصت یابم دو رکعت نماز گزارم و ازخدا عافیت و سلامتی  بطلبم .

نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص 1230

نماز نگهبان الهی 

امام صادق (ع ) :ان الصلوة حجزة الله فی  الارض

همانانماز نگهبان الهی در زمین است .

بحار الانور، ج ,78 ص 199

محبوبترین اعمال

پیامبر (ص ) :ان احب الاعمال الی الله - عزوجل - الصلاة و البر و الجهاد

همانا، محبوبترین اعمال در نزد خداوند: نماز، نیکی کردن و جهاددر راه خداست .

وسائل الشیعه ، ج 3، ص 27

نماز مستحبی در خفا

پیامبر (ص ) :صلاة الرجل تطوعا حیث لایراه الناس تعدل صلاته علی اعین الناس خمسا وعشرین

نماز مرد که داوطلبانه و مستحبی درجایی که مردم او را نبینند به جا آورد،برابر بیست و پنج نماز است که در برابرچشم مردم انجام دهد.

نهج الفصاحه ، م ,1848 ص 391

عامل علو درجه

پیامبر (ص ) :بالصلاة یبلغ العبد الی الدرجة العلیاء لان الصلاة تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس و قول و دعوة

به وسیله نماز بنده به درجه عالی و مقام والا می رسد، زیرا نماز تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس الهی است ، نماز قول حق و دعوت به سوی حق می باشد.

بحار الانوار، ج ,82 ص .232 جامع احادیث الشیعه ، ج 4، ص 22