کتاب : آثار فرهنگى، اجتماعى و تربیتى نماز جماعت نوشته فاطمه وثوقی

اقم الصلاة لذکرى»

براستى چرا نماز از میان اعمال و عبادات دین به عنوان یاد خداوند و عمود دین معرفى و توصیه شده است و اندازه ثواب این فریضه بهنگام برپایى با جماعت‏خارج از تصور انسان است.

حضرت پیامبر (ص) فرمودند: «اگر تعداد نمازگزاران صفوف جماعت از 10 نفر فراتر رود، پاداش هر رکعت آن، آنقدر زیاد مى‏گردد که حتى اگر تمام آسمانها کاغذ شود و تمام دریاها مرکب، و همه درختان قلم گردند و همه فرشتگان مامور نوشتن آن، نمى‏توان پاداش آن را ثبت نمود و پاداش آن فقط در خور محاسبه ذات بیکران الهى است».

در حدیثى دیگر حضرت فرمودند: «هر کس مقید به حضور در نماز جماعت تحت هر شرایطى باشد از پل صراط همچون برق عبور مى‏کند و به بهشت نائل مى‏گردد».

مقاله حاضر به بررسى مختصرى در مورد آثار فرهنگى، اجتماعى و تربیتى نماز جماعت مى‏پردازد.

لکن در این میان نباید از مکان نماز جماعت (مسجد) غفلت کرد.

واژه «صلاة» در لغت‏به معناى دعاست از آنجا که نماز شامل دعا نیز مى‏باشد این واژه از معنى لغوى خود به اعمالى که نماز خوانده مى‏شود، نامگذارى شد. بنابراین انسان نمازگزار روزانه 3 یا 5 نوبت به درگاه خالق خود دعا مى‏کند. به این معنا که خدا را به یارى خود مى‏طلبد و از او انتظار امید به زندگى شایسته را دارد.

این نوع ارتباط معنوى به اعتقاد روانشناسان به (درونى شدن) منجر مى‏شود. که در این صورت انسان موحد کسى را جز خداى سبحان امید و پشتوانه خود نمى‏داند و این احساس مایه انگیزش او در تمام عرصه‏ها خواهد بود. با توجه به اینکه خالق هستى (رب العالمین) است و تمامى فرهنگ از جانب او به بشر رسیده است، شیوه دعا کردن را به بنده خود آموزش داده که چگونه با خداى خود سخن بگوید و چه چیزى را از او مسئلت نماید. آنچه در منابع روایى به عنوان عمود دین از نماز یاد شده، در واقع مى‏توان گفت، به منزله شاهرگ حیات طیبه است که بنده نمازگزار به دست‏خود مقدمات آن را فراهم کرده و بنایى محکم و رو به آسمان، به طرف بالا پیش مى‏برد. تا در هنگام نیاز، بر آن تکیه زده و کمر راست کند.

پس بنابراین، این ستون هرچه بیشتر و محکمتر بنا شود بهره‏ورى آن نیز افزون خواهد بود.