نماز در اسلام-یهود-بهائیت

نماز در دین اسلام

نماز فرض پنج نوبت در شبانه‌روز (۱۷ رکعت) رو به قبلهٔ مسلمانان - کعبه در مکه - بصورت فردی (فرادا) یا گروهی (نماز جماعت) برگزار می‌شود.

در این عبادت در رکعت‌های اول و دوم سورهٔ حمد و معمولاً آیه یا سورهٔ کوتاهی از قرآن ـ مثل سورهٔ توحید ـ و در رکعتهای بعدی تعدادی اذکار به زبان عربی خوانده می‌شود. جزئیات این عبادت در فرقه‌های مختلف اسلام با هم تفاوت دارد. نماز یک فرهنگ جهانی است. نماز در قرآن با واژه صلاه مشخص شده‌است که به همراه مشتقاتش ۹۹ بار در قرآن تکرار شده‌است.(منبع:مقدمه‌ای بر فلسفه نماز، انتشارات بین المللی یادآوران، دکتر محمد مسعود نوروزی، ص۱۱۶). ریشه صلاه می‌تواند دارای سه معنی باشد:۱. از ریشه صل: شراب را از صافی می گذرانند و آن گاه ماده‌ای روشن و شفاف به دست می‌آورند، شاید منظور نهایی از اقامه صلاه همین باشد که شراب روح، در اثر تصفیه، زلال و شفاف گردد و این تصفیه روزی چند بار تکرار شود.۲. از ریشه صلی: سوزانیدن و گرم کردن؛آدمی از آتش حضرت دوست گرم می‌شود و از درون شعله می‌کشد و درونش گرم و روشن می‌شود. ۳. از ریشه وصل: ایجاد اتصال و ارتباط میان خالق و مخلوق است

نماز در یهود

نماز در یهودیت (در عبری: تفیلا תפלות) و در جمع تفیلیم یا تفیلوت خوانده می‌شود. توضیحات دقیق در باب آن‌ها را می‌توان در سیدور یا بخش‌های میشنا کتب سنتی دعای دیانت یهودی جست.

معمولا در هر روز سه نماز می‌خوانند و در روز شبات شنبه و سایر روزهای مقدس فرقه‌های ارتدکس و محافظه کار یک نماز اضافی هم به نام موسف خوانده می‌شود.

نماز در بهائیت

هر فرد بهائی بعد از رسیدن به سن بلوغ در بهائیت، یعنی ۱۵ سال تمام برای دختر و پسر، طبق بهائیت که در کتاب اقدس ام‌الکتاب بهائیت قرار دارد، باید شروع به خواندن نماز نماید. در دین بهائی ۳ نوع نماز واجب وجود دارد و هر شخص مختار است یکی را برای خواندن روزانه انتخاب کند. نماز به صورت جمعی و جماعت نهی شده‌است. نماز میت، نمازی که برای مردگان خوانده می‌شود، تنها نمازی است که به صورت جماعت برگزار می گردد.

.(منبع:مقدمه‌ای بر فلسفه نماز، صص ۴۳-۴۶).

خاطره ای ازنمازشب دکترچمران

توخاطرات همسرآقا مصطفی،خانم غاده می خوندم که وقتی مصطفی شب ها برای نماز شب بیدار می شد،آنقدر گریه می کرد و اشک می ریخت که من پنجره هارو می بستم مبادا سربازان اسرائیلی متوجه شوند.گریه مصطفی همچون طفل شیرخواره دربرابر مادر خود معصومانه و پاک بود.به او می کفتم تو که روزها اسرائیلی ها از اسمت وحشت دارند و فرار می کنند اگر بدانند شبها اینچنین معصومانه اشک می ریزی چه می گویند!؟

آری رسم بندگی این است.واین است رسم عاشقی

ماکه ادعای راه خداراداریم و همه جا فریاد می زنیم،چقدر رسم عشق بازی و بندگی را می دانیم و درزندگی براین روش حرکت می کنیم!

خدایا  توفیق شناختی که دراعماق وجودمان عشق بی برگرد و سوختن عاشقانه درراه تورا نصیبمان کند به ما عنایت فرما

آموزش نماز از کودکی

اگر در نماز واجب، یک سوره یا دعا را از روی نوشته بخوانیم اشکال دارد یا خیر؟

سوال : اگر در نماز واجب، یک سوره یا دعا را از روی نوشته بخوانیم اشکال دارد یا خیر؟

 

پاسخ اجمالی :

در حال نماز، خواندن حمد و سوره و ذکر از روى قرآن مجید و یا کتابی دیگر مانعى ندارد.^[1] گرچه برخی از فقها در نماز واجب و در حالت اختیار، ترک آن را اولی می دانند.^[2]

 منابع پاسخ :

[1]. آیت الله تبریزى، جواد، استفتاءات جدید، ج1، ص 89، قم، اول، ه‍ ق؛ ر.ک: نمایه 1314.

[2]. آیت الله بهجت، محمد تقى، استفتائات، ج‌2، ص 132، دفتر حضرت آیة الله بهجت، قم، اول، 1428 ه‍ ق؛ یزدى، سید محمد کاظم، سؤال و جواب، ص 49، مرکز نشر العلوم الإسلامی، تهران، اول، 1415 ه‍ ق.

کتاب : آثار اخروی نماز نوشته رضا سعیدی پور

چکیده کتاب :

 

نماز، عطیه ای الهی است که به عنوان فلاح مطلق«حی علی الفلاح» و بهترین عمل «حی علی خیر العمل» و ستون خیمه دین«الصلوة عمود الدین» معرفی شده است. نماز عروج به قبله‎ی رفیع انسانیت «الصلوة معراج المؤمن»است که تعالی روح و کسب ملکات اخلاقی و نجات از فساد و تباهی از رهگذر آن حاصل می آید «إن الصلوة تنهی عن الفحشاء و المنکر». دریافت نشان عبودیت از رهگذر این عبادت زیبای الهی،‌ برای انسانی میسّر است که شرایط صحت و قبول و کمال این عبادت عظیم را به نحو احسن بجای آورد. وقتی عبد این عبادت الهی را «که جز بر خاشعان بزرگ می نمایاند»،‌ به طور شایسته به انجام رساند،‌ آثار عظیمی اعم از فردی، اجتماعی، دنیوی و اخروی را بدنبال خواهد داشت که در حقیقت ثمره و نتیجه عمل او محسوب می شود. در این نوشتار مختصر در صدد بیان همه جانبه این آثار نیستیم بلکه به برخی از آثار برزخی و اخروی این عبادت درخشان در آیات و روایات اشاره می کنیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قرآن کریم در توصیف قدرتمندان ِ مؤمن و در صدر وظایف آنان اقامه‌ی نماز را نام برده است: الذین ان مکنّاهم فی الارض اقاموا الصلاة...
این وظیفه، در عمل شخصی، کیفیت بخشیدن به نماز است، و در تلاش اجتماعی، ترویج نماز و همگانی کردن آن.
کیفیت یافتن نماز بدین معنی است که نماز، با حال و حضور ادا شود؛ نمازگزار به نماز با چشمِ «میعاد ملاقات با خدا» بنگرد و در آن، با خدای خود سخن بگوید و خود را در حضور او ببیند؛ نماز را تا میتواند در مسجد و تا میتواند به جماعت بگزارد.
و ترویج نماز، هر حرکت و تلاشی است که در راه همگانی کردن آن، و تبیین اهمیت آن، و آسان کردن دسترسی به آن، بتوان صورت داد.
صاحبان اندیشه و بیان، با گفتن و نوشتن؛ دارندگان رسانه‌ها و منبرها با پرداخت جذّاب و هنری؛ مسئولان دستگاهها هر یک متناسب با کارکرد آن دستگاه، میتوانند این وظیفه‌ی بزرگ را ادا کنند.
کمبود مسجد در شهر و شهرک و روستا؛ نبود جایگاه نماز در مراکز اجتماعات همچون ورزشگاه و بوستان و ایستگاه و مانند آن؛ مراعات نشدن وقت نماز در وسائل مسافرتهای دور دست؛ نپرداختن شایسته به نماز در کتابهای درسی؛ نپرداختن به پاکیزگی و بهداشت در مساجد؛ نپرداختن امام جماعت به تماس و رابطه با مأمومین؛ و هر کمبود دیگری از این قبیل‌ ها، نقاط ضعفی است که باید همتهای بلند بر زدودن آن برانگیخته شود و نشانه‌ی ایمان صاحبان تمکّن یعنی اقامه‌ی نماز، در جامعه‌ی اسلامی ما روز بروز نمایان‌تر گردد. انشاءالله
والسلام علیکم و رحمة‌الله
سیّد علی خامنه‌ای
۱۱ شهریور ۱۳۹۲