نمازهای هنگام توبه حضرت آدم(ع)
نقل از امام علی(ع) : عدّه‌اى از یهود نزد پیامبر اسلام(ص) آمده و
داناترین آنها درباره مسائلی از آن‌حضرت سؤال‌هایی کرد؛ یکی از این پرسش‌ها این
بود که چرا خداوند عزّ و جلّ این نمازهاى پنجگانه را در طول شبانه روز در پنج نوبت
بر امّت تو واجب کرد؟ پیامبر در قسمتی از سخنان خود(که به پرسش ما مربوط است)
فرمود: «...نماز مغرب، همان ساعتى است که خداوند عزّ و جلّ بر آدم(ع) بخشید وتوبه او
را در آن موقع قبول فرمود. فاصله میان وقتى که آدم از آن درخت تناول کرد تا موقعى
که خداوند عزّ و جلّ توبه او را قبول کرد سیصد سال بود بر حسب روزهاى دنیا و بر
حسب روزهاى آخرت که هر روز از روزهاى آن به اندازه هزار سال است، این مدّت از عصر
تا شام بود و حضرت آدم سه رکعت نماز بجاى آورد یک رکعت جهت کفاره گناه خودش و یک
رکعت به عنوان کفّاره گناه حوّا و رکعتى دیگر به شکرانه پذیرفته شدن توبه‌اش، پس
خداوند عزّ و جلّ این سه رکعت نماز را بر امّت من واجب فرمود(1)
امام صادق(ع): «...پس جناب آدم(ع) از
عرفات بیرون آمد و عبورش بر هفت کوه افتاد، و به دستور جبرئیل بر سر هر کوهى چهار
تکبیر گفت سپس دو سوم از شب رفته بود که به وادى جمع (مشعر) رسید، در آن‌جا بین
نماز مغرب و عشاء را جمع نمود و به همین خاطر آن‌جا را وادى جمع نامیدند(2)
1-شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 211 و 213، قم، دفتر نشر اسلامی، چاپ دوم، 1404ق.
2-شیخ صدوق، علل الشرائع، ج 2، ص 400، قم، داورى، چاپ اول، 1966م.
