قرآن و نماز
چرا در قرآن برای وجوب نماز لفظی که دلالت بر واجب بودن آن باشد، نداریم. مثلا نگفته است که باید نماز بخوانید؟
پاسخ:
آیات زیادی در قرآن آمده که دلالت بر وجوب نماز می کنند و این لفظ(باید) همان وجوب است که از فعل امر در آیات وارد شده در قرآن استفاده می شود که ما به بعضی از آنها اشاره می کنیم:
اول: آیه «وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرّاکِعینَ: و نماز را برپا دارید و زکات را ادا کنید...»( سوره بقره، آیه 110)
دوم: آیه «حافِظُوا عَلَی الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطی: در انجام همه نمازها به خصوص نماز وسطی (نماز ظهر ) کوشا باشید»( سوره بقره، آیه 238)
سوم: آیه «... فَأَقیمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا: نماز را اقامه کنید. زیرا نماز وظیفه ثابت و معینی برای مؤمنان است»( سوره نساء، آیه 103)
نتیجه اینکه اولا: خداوند در قرآن انجام نماز را با فعل امر دستور می فرمایند؛ بدین معناست که نماز واجب است و باید به آن عمل نمود. زیرا فعل امر دلالت بر وجوب دارد. ثانیا: تمام کلمات و الفاظ قرآن، عربی می باشد. پس در قرآن آوردن لفظ فارسی(باید) معنا ندارد. صیغه فعل امر در عربی به معنی باید و حتما، در زبان فارسی است.